Helaas...

Even snel een stukje schrijven terwijl we bedenken hoe we verder zullen gaan. De rust is helaas verdwenen. Vanochtend kwam het enge vliegende beest terug. Toen we op het strand aankwamen bleek Bralin meegenomen te zijn. Die dwerg heeft ons in gevaar gebracht, dus wat mij betreft was het geen probleem en moesten we gewoon zorgen dat de boot afkwam, maar Zedd stond erop dat we Bralin gingen redden en aangezien ik de anderen niet kwijt wil ben ik meegegaan.

Wij dus de tenten weer ingepakt (terug in de bag of holding) en de jungle ingegaan. Langs de weg nog een mooi bloempje geplukt en deze in mijn haar gedaan in de hoop dat Sindari het op zou merken.

Na een tijdje lopen kwamen we bij de opgravingsplaats aan, maar in plaats van een verlaten stuk, liepen er allemaal kleine wezens rond. Herakles kon mij vertellen dat het Kobalts zijn. Hoewel we ons best deden in de bosjes te blijven zitten, zagen ze ons toch, en dat niet alleen, ze vielen aan. Sindari was echt geweldig en door hem hebben we overleefd. Hij had namelijk een deel glibberig gemaakt, waardoor de kobalts niet bij ons konden komen en samen met een vuurring van Shamresh gingen ze snel dood. De laatste Kobalt ontsnapte ons, maar goed, wij waren weer veilig, dat was het voornaamste.


Maar de reden waarom ik even snel moet schrijven is Sindari. Tijdens het gevecht kwam hij naar me toe en pfoe wat stonk hij. Ik heb er toch maar wat van gezegd, voor het geval hij het zelf niet door had en hij zei dat hij een of ander goedje over zich heen had gekregen en dat hij het zo snel mogelijk van zich af wilde wassen. Het mooiste is, ik mocht hem daar bij helpen. Mijn bloempje was ook wat verwelkt, maar na het gevecht heeft Sindari hem weer mooi gemaakt. Ik moet zeggen, dat ik langzaam een beetje hoop begin te krijgen. Het lijkt erop dat Sindari mij wel degelijk ziet staan...