Bralin is gevonden

Na onze korte rust, bleken er een aantal te zijn die toch wel erg moe waren, dus besloten we in een hoekje te kruipen en te rusten. Na onze rust gingen we verder. Op een gegeven moment kwamen we bij een deur aan, waar Herakles naar binnen keek. Hij gaf aan dat het er gevaarlijk was en dat hij wel alleen naar binnen zou gaan. Nu kennen we Herakles natuurlijk allemaal en het zou niet de eerste keer zijn dat hij meer op zich neemt dan hij aankan. Omdat ik het een slecht idee vond Herakles in zijn eentje te laten gaan en ik ook zoiets had van het zou heel vervelend zijn als we hem verliezen stond ik er op dat wij meegingen. Herakles begon eerst een beetje te draaikonten, tot puntje bij paaltje kwam. Achter de deur was helemaal geen gevaar, maar een schatkist die Herakles voor zichzelf wilde houden. Tja, ik hoef natuurlijk niet te zeggen dat we boos waren op Herakles en al snel waren we het er over eens dat hij in ieder geval geen deel van de schat zou krijgen. Herakles werd boos en heeft even gedreigd om weg te gaan, maar ik geloof dat hij toch bedacht dat dit wel eens gevaarlijk kon worden. Mokkend is hij dus gebleven.


Nadat we de schat gevonden hadden (de groepspot is weer flink gespekt met wat edelstenen en ook mijn beurs is weer wat gevulder) gingen we verder, tot we op een gegeven moment weer boven de grond uitkwamen. In de verte hoorde we iemand schreeuwen, dus wij snel gaan kijken want we dachten natuurlijk meteen aan Bralin. Het bleek inderdaad Bralin te zijn, hij zat vast in een boom en onder hem waren twee leeuwen bezig in zijn enkels te bijten. Wij dus Bralin proberen te redden een die leeuwen aangevallen. Op zich geen heel zwaar gevecht, tot het ineens enorm begon te stinken. Wat het was weet ik niet, maar ik weet dat ik het nooit meer wil ruiken. Uiteindelijk hebben we Bralin weten te redden door de leeuwen te doden. In de bosjes zagen we twee kleine wezens heel verdrietig zitten kijken, een wrattenzwijn en een stokstaartje. Vreemd!


Bralin zat eerst nog wat te moeilijken in zijn boom, hij durfde er niet uit. Wat mij betreft mocht hij blijven zitten, maar uiteindelijk is hij er toch maar uit gekomen. Onze missie is dus geslaagd, Bralin is gered. Nu snel terug naar het strand en kijken hoe ver de boot is. Dit eiland bevalt me niets.

meer kobolts

Na het gevecht wat we bij de opgravingsplaats hadden gehad, waren we een beetje verward. We konden nergens heen, maar er gebeurde verder ook niets vreemds. Aangezien we onderweg waren om Bralin te redden, konden we niet zomaar terug gaan. Dus besloten we het gat in te springen waar een kobolt door ontsnapt was. We namen aan dat dit wel eens naar het grote gevleugelde dier kon leiden. Kobolts zijn namelijk vriendjes van draken en ik begin steeds meer het vermoeden te krijgen dat het vliegende wezen een draak is.

In de tunnel kwamen we wederom een groep kobolts tegen. Een heftig gevecht, waarbij ook ik geraakt was. We waren bijna dood, ik heb een behoorlijk aantal vrienden moeten stabiliseren, maar uiteindelijk wonnen we. Nu even een korte rust, en straks weer verder.