Een vreemde dag

Vandaag was een vreemde dag. Ik ben al een aantal dagen in Landeind en durf af en toe iets te gaan drinken in de bar waar ik een kamer huur. Ik raakte aan de praat met drie vriendelijke mannen, en voelde me toen ineens heel vreemd. Voordat ik er erg in had, zat ik te pokeren en had ik al mijn geld en (het belangrijkste) mijn geliefde harp verloren.

In paniek heb ik toen drie azen achterover gedrukt en de mannen uitgedaagd tot een laatste potje. Ze deden een aantal oneerbare voorstellen, maar ik stond sterk door mijn azen en heb de gok gewaagd. Gelukkig maar, mijn harp en zuurverdiende centjes zijn wederom in mijn bezitting.

Behalve dat, won ik in mijn laatste potje ook een kaartje voor de boot naar N. Omdat ik Landeind helemaal zat ben, heb ik besloten van dit kaartje gebruik te maken. In N heb ik tenminste vrienden en voel ik me veilig en geborgen, Landeind is mij te onguur. Na mijn laatste pokerpotje heb ik dus mijn spulletjes weer ingepakt en ben ik naar pier 3 gelopen om de boot te halen.

Dat bleek ook niet het slimste plan. Direct toen ik in de rij aansloot kwam ik twee grote mannen tegen, een had een wolf bij zich. Ze zagen er ook beide erg angstaanjagend uit en het leek alsof ze gevochten hadden. Geschrokken deed ik een paar stappen achteruit. Een van de mannen keek om en bleek toch minder eng dan hij leek. Hij zag dat ik geschrokken was en liet me voorgaan. De kapitein bleek ook al niet het meest betrouwbare type. Zijn baard was duidelijk nep, dus ook hij zal wel iets te verbergen hebben. Op de boot aangekomen ben ik dus snel naar mijn hut gegaan en ben ik op mijn harp gaan spelen om wat tot rust te komen.






Een aantal uur later kreeg ik echter honger. Ik had de hele dag nog weinig gegeten, dus besloot het er toch maar op te wagen en naar de eetzaal te gaan. Ik zocht een rustig hoekje op om wat te eten. De twee mannen uit de rij waren ook in de eetzaal. Sowieso was het gezelschap op de boot kleurrijk. Waar ik in N. vooral mensen tegenkwam, waren hier ook een aantal onbekende rassen. De man met de wolf was een goliath, zijn vriend herkende ik niet. Verder kwam even later een shifter binnen en (en daar was ik blij verrast over) een Gnome. Hij zag er best knap uit, leek een stuk minder bang dan ik. Hij kwam wel met een hoop herrie binnen, maar ergens vond ik dat wel schattig. Bij mij aan tafel zat een man die wat schuchter om zich heen keek, alsof hij er niet thuis hoorde.




Nadat ik mijn eten ophad, gebeurde er iets wat mijn dat nog veel vreemder maakte. De boot stopte ineens, alsof hij ergens tegenop botste. Ineens was er paniek in de eetzaal, mensen renden naar het trappenhuis, weg uit de eetzaal. Mijn nieuwsgierigheid won het echter van mijn angst en ik ging kijken wat er aan de hand was, mijn zwaardje bij de hand. De onbekende grote man rende weg, maar kwam vrij snel weer terug, de goliath en de man bij mij aan tafel leken ook geen haast te maken om weg te komen, net als de gnome <3 en de shifter die bij hem was.



Door alle ramen van de eetzaal bleken vreemde wezens naar binnen gebroken te zijn. Deze leken alles behalve vriendelijk. De shifter werd direct aangevallen en ik kon hem gewoon niet aan zijn lot overlaten. Met mijn harp en mijn liederen heb ik hem gemotiveerd en het leek te helpen. Hij leek minder pijn te krijgen, nadat ik voor hem zong. Ik wist wel dat mijn muziek iets magisch in zich had. Hierdoor kreeg ik nog meer zelfvertrouwen en ik besloot te blijven en te helpen. Met mijn liederen bleek ik de sahuagin (dit vertelde de shifter mij tijdens het vechten) ook pijn te kunnen doen. Ik kreeg zelf ook wel een aantal klappen, maar behalve wat pijn, was dat niet zo'n probleem. Het mooiste was, we wonnen!

Na dit gevecht bleken de problemen nog niet over. We konden kort rusten, maar toen we naar buiten keken zagen we tentakels die het schip aanvielen. De shifter stelde voor naar het ruim te gaan, maar toen bleek dat de boot zeker zou gaan zinken, besloten we toch naar boven te rennen. Ik ben niet bepaald atletisch gebouwd en de bepantsering die ik aanhad was ook niet bepaald helpend dus al snel viel ik in een gat en in het water. Na veel moeite en vaak proberen lukte het me uit het water te komen en weer terug op het schip te komen. Achteraf gezien had ik beter in het water kunnen blijven, want op het schip bleek er geen redden meer aan. Ik kwam hier wel de shifter, de gnome, de man, de goliath met zijn wolf en het vreemde wezen tegen en samen besloten we in het water te springen. Voordat we dat deden zagen we een boot varen. We riepen nog, maar helaas, er werd niet op gereageerd en er was geen enkele mogelijkheid om de boot in te halen. Uiteindelijk hebben we ons maar aan wrakhout vast gegrepen.



Hoe lang we in zee gedreven hebben weet ik niet, maar toen ik wakker werd was het weer ochtend. Ik werd wakker op een strand tussen het wrakhout en de kisten. De anderen waren er ook bij en we besloten ons eerst maar eens voor te stellen. De knappe gnome heet Sindari, de shifter heet Chamresh, de goliath heet Muscle en zijn wolf heet Dikke, de man heet Zedd en het vreemde wezen heet Herakles. Samen besloten we de kisten open te maken en daarin bleken een aantal dingen te zitten, onder andere geld en een edelsteen. Het geld hebben we proberen te verdelen, wat over bleef besloten we voor groepsgebruik te bewaren, net als de edelsteen. Na overleg werd besloten dat ik dit bij zou houden.



Nu zitten Zedd en ik even rustig in ons dagboek te schrijven en ik kan mijn geluk niet op. Ok, ik weet niet waar ik ben en hoe ik hier vandaan ga komen, maar het lijkt er op dat mijn gebeden verhoord zijn. Ik heb een groep avonturiers gevonden die net als ik kunnen vechten of magie kennen. En het mooiste is, er zit een hele knappe gnome in de groep. Dat is natuurlijk nooit verkeerd, hoewel ik natuurlijk nog niet weet hoe Sindari over mij denkt. Maar goed, het oog wil ook wat en voor nu vind ik het al heerlijk om gewoon naar hem te kijken.



Wat er verder gaat gebeuren weet ik niet, en het maakt me om heel eerlijk te zijn ook niet zo heel veel uit. Ik heb het gevoel dat ik in deze groep verder kan groeien en mijzelf verder kan leren ontwikkelen en dat ik alles wat ik wil op dit moment.